De kip Heleentje - Annie M.G. Schmidt
Kom nou ’s kijken, riep de Haan,
kom allemaal ’s naast me staan!
Kijk nou eens wat er is gebeurd:
hier ligt een ei, dat is gekleurd!
Heb jij dat ei gelegd, Heleen?
Hoe komt dat zo?
Het ging vanzelf, zei de kip Heleen,
of wacht ’s even… het ging zó:
ik zat hier op dat ei te wachten
en toen kreeg ik een paasgedachte.
Ik keek heel dromerig naar buiten
en hoep! een ei met roze ruiten
en blauwe bloempjes op de schaal.
Is het niet beeldig allemaal?
Foei, zei de haan, wat wuft en slecht!
Wie heeft er ooit zo’n ei gelegd!
Een kippe-ei is altijd wit
en niet zo kakelbont als dit.
Juist! riepen alle kippen kwaad.
Een paasgedachte! Inderdaad!
Je hoort niet meer bij ons, ga weg!
Ga ergens anders aan de leg.
Ga liever naar een andre buurt!
En kip Heleen werd weggestuurd.
Daar liep ze, eenzaam over ’t veld,
verlaten en teleurgesteld,
en na een lange, lange reis
kwam ze bij ’t Koninklijk Paleis.
En op de Koninklijke Stoep
stond kip Heleentje stil, en hoep,
ze lei een ei met allemaal
gekleurde haasjes op de schaal.
De koning, die voor ’t venster zat,
en die nog niet ontbeten had,
liet kip Heleentje binnenkomen
en zij werd teder opgenomen.
Zij kreeg een Koninklijke Worm
en iedereen vond haar enorm.
Ze werd tot Hof-leghoen benoemd.
En nu is kip Heleen beroemd.
Zij heeft een fraaie ridderorde.
Zij eet haar graan van gouden borden,
en zij zit ’s morgens aan ’t ontbijt
op schoot van Zijne Majesteit,
en legt daar voor de koningsdochters
een ei met beeldige patroontjes.
(Vrij uit “Iedereen heeft een staart van Annie M.G. Schmidt)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten