zondag 16 augustus 2020

Sijbregje de Haan

Mijn zus SYBREGJE...later SYLVIA getrouwd met DAVId MULDER in AMERSFOORT

Wat beleefde ik met haar:

We gingen op vakantie bij tante LIES in Veenhuizerveld

Het jaar daarop kunnen we blijkbaar niet meer terecht bij tante Lies, maar is er is een andere oplossing. 

Inmiddels is Sylvia werkzaam aan de vakantiekinderkolonie in Voorthuizen.  

Zij heeft een vriend gevonden in Voorthuizen. 

Zijn naam is Henk Donkersgoed en hij komt al bij ons aan huis.

Henk heeft een brommer en is een vriendelijk jongeman. 

Zijn zus woont met haar man op een keuterboerderijtje langs de weg van Voorthuizen naar Putten en zij zijn bereid Thijs en ik als gasten op te nemen in het gezin. 

Kinderen MULDER

Er zijn drie kinderen een ouder meisje Corrie een jongen van mijn leeftijd Peter en een jongere broer Klaas. 

Peter is een echte kwajongen die alles durft en graag stoere dingen doet. 

Zo rijden we eens samen op de fiets om een teil op te halen. 

Ik zit bij hem achterop en hij zet de teil op zijn kop, zodat hij niets kan zien en ik moet dan zeggen hoe hij moet sturen. 

Al gauw hobbelen we omdat de weg heuvelachtig is alle kanten op en het is levensgevaarlijk maar we hebben dikke lol. 

Als we het later bij hem thuis vertellen, krijgen we op onze donder.


Zelden heb ik zoveel gegeten als in die vakantie.

Thijs en ik vreten de mensen daar werkelijk de oren van het hoofd.

Als we van het zwembad komen en we hebben het avondeten gehad dan hebben we na een uur al weer honger en dat geld voor ieder van ons.

Er worden weer boterhammen aangerukt, maar onze gastvrouw kijkt wel eens zorgelijk. We hebben nauwelijks tijd om aan huis te denken. 

Een groot probleem is het feit, dat Thijs en ik nog allebei bedwateren. 

Gelukkig is het bekend, maar toch betekent het een hele belasting. 

Op een middag mogen we met Sylvia mee naar de vakantiekinderkolonie. 

Daar op het terrein zijn alle kinderen buiten en krijgen we limonade. 

De kinderen komen allemaal om Thijs en ik heen staan en loeren ons aan als stomme koeien die in een weiland naar een voorbijganger kijken. 

Ze zeggen niets en dat maakt me bloed nerveus. 

Ik ken er niemand van. 

Ik begin te huilen en ik word door mijn zus opgevangen.


Dit verhaal zet ik op de facebook van Johan Mulder, de zoon van Sylvia en David Mulder

Jan Thijs, Fopkje (Zus) Thijs Teunis en Sijbregje (Sylvia)

Collage!